publicerad: 2015
stridshandling
strids|handl·ing
substantiv
~en ~ar 2strid handling 1
| Singular | |
|---|---|
| en stridshandling | obestämd form |
| en stridshandlings | obestämd form genitiv |
| stridshandlingen | bestämd form |
| stridshandlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| stridshandlingar | obestämd form |
| stridshandlingars | obestämd form genitiv |
| stridshandlingarna | bestämd form |
| stridshandlingarnas | bestämd form genitiv |


