publicerad: 2015
stridshumör
strids|hum·ör
substantiv
~et 2strid humör
| Singular | |
|---|---|
| ett stridshumör | obestämd form |
| ett stridshumörs | obestämd form genitiv |
| stridshumöret | bestämd form |
| stridshumörets | bestämd form genitiv |


