publicerad: 2015
stridsman
strids|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen • ⟨åld.⟩ 2strid 1man 1
| Singular | |
|---|---|
| en stridsman | obestämd form |
| en stridsmans | obestämd form genitiv |
| stridsmannen | bestämd form |
| stridsmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| stridsmän | obestämd form |
| stridsmäns | obestämd form genitiv |
| stridsmännen | bestämd form |
| stridsmännens | bestämd form genitiv |


