publicerad: 2015
strulig
strul·ig
adjektiv
~t ~a • ⟨vard.⟩ krånglig, trasslig
| Positiv | |
|---|---|
| en strulig + substantiv | |
| ett struligt + substantiv | |
| den/det/de struliga + substantiv | |
| den strulige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de struligare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är struligast | |
| den/det/de struligaste + substantiv |


