publicerad: 2015
studieavbrott
studie|av·brott
substantiv
~et; pl. ~ studium avbrott
| Singular | |
|---|---|
| ett studieavbrott | obestämd form |
| ett studieavbrotts | obestämd form genitiv |
| studieavbrottet | bestämd form |
| studieavbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| studieavbrott | obestämd form |
| studieavbrotts | obestämd form genitiv |
| studieavbrotten | bestämd form |
| studieavbrottens | bestämd form genitiv |


