publicerad: 2015
susning
sus·ning
substantiv
~en ~ar 1 till susa2 ⟨vard.⟩ aning: jag har inte en susning om var hon är
| Singular | |
|---|---|
| en susning | obestämd form |
| en susnings | obestämd form genitiv |
| susningen | bestämd form |
| susningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| susningar | obestämd form |
| susningars | obestämd form genitiv |
| susningarna | bestämd form |
| susningarnas | bestämd form genitiv |


