publicerad: 2015
svikt
svikt
substantiv
~en ~ar 1 knappast pl.; fjädring, spänst2 satsbräda vid hopp3 knappast pl.; mest i sms.; försämrad funktion: hjärtsvikt
| Singular | |
|---|---|
| en svikt | obestämd form |
| en svikts | obestämd form genitiv |
| svikten | bestämd form |
| sviktens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sviktar | obestämd form |
| sviktars | obestämd form genitiv |
| sviktarna | bestämd form |
| sviktarnas | bestämd form genitiv |


