publicerad: 2015
syftning
syft·ning
substantiv
~en ~ar • särsk. till syfta 2,3
| Singular | |
|---|---|
| en syftning | obestämd form |
| en syftnings | obestämd form genitiv |
| syftningen | bestämd form |
| syftningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| syftningar | obestämd form |
| syftningars | obestämd form genitiv |
| syftningarna | bestämd form |
| syftningarnas | bestämd form genitiv |


