publicerad: 2015
syncentrum
syn|centr·um
substantiv
~et; pl. ~ syn 1 centrum
| Singular | |
|---|---|
| ett syncentrum | obestämd form |
| ett syncentrums | obestämd form genitiv |
| syncentrumet | bestämd form |
| syncentrumets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| syncentrum | obestämd form |
| syncentrums | obestämd form genitiv |
| syncentrumen | bestämd form |
| syncentrumens | bestämd form genitiv |


