publicerad: 2015
synrubbning
syn|rubb·ning
substantiv
~en ~ar syn 1 rubbning 1
| Singular | |
|---|---|
| en synrubbning | obestämd form |
| en synrubbnings | obestämd form genitiv |
| synrubbningen | bestämd form |
| synrubbningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| synrubbningar | obestämd form |
| synrubbningars | obestämd form genitiv |
| synrubbningarna | bestämd form |
| synrubbningarnas | bestämd form genitiv |


