publicerad: 2015
tidsprägel
tids|prägel
substantiv
~n • till prägel 2 tid
| Singular | |
|---|---|
| en tidsprägel | obestämd form |
| en tidsprägels | obestämd form genitiv |
| tidsprägeln | bestämd form |
| tidsprägelns | bestämd form genitiv |


