publicerad: 2015
tidsplanering
tids|plan·er·ing
substantiv
~en ~ar tid planering
| Singular | |
|---|---|
| en tidsplanering | obestämd form |
| en tidsplanerings | obestämd form genitiv |
| tidsplaneringen | bestämd form |
| tidsplaneringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tidsplaneringar | obestämd form |
| tidsplaneringars | obestämd form genitiv |
| tidsplaneringarna | bestämd form |
| tidsplaneringarnas | bestämd form genitiv |


