publicerad: 2015
tidsutrymme
tids|ut·rymme
substantiv
~t ~n • bildl.
| Singular | |
|---|---|
| ett tidsutrymme | obestämd form |
| ett tidsutrymmes | obestämd form genitiv |
| tidsutrymmet | bestämd form |
| tidsutrymmets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tidsutrymmen | obestämd form |
| tidsutrymmens | obestämd form genitiv |
| tidsutrymmena | bestämd form |
| tidsutrymmenas | bestämd form genitiv |


