publicerad: 2015
tidsuttryck
tids|ut·tryck
substantiv
~et; pl. ~ • till uttryck 2 tid
| Singular | |
|---|---|
| ett tidsuttryck | obestämd form |
| ett tidsuttrycks | obestämd form genitiv |
| tidsuttrycket | bestämd form |
| tidsuttryckets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tidsuttryck | obestämd form |
| tidsuttrycks | obestämd form genitiv |
| tidsuttrycken | bestämd form |
| tidsuttryckens | bestämd form genitiv |


