publicerad: 2015
tidsvittne
tids|vittne
substantiv
~t ~n tid vittne 1
| Singular | |
|---|---|
| ett tidsvittne | obestämd form |
| ett tidsvittnes | obestämd form genitiv |
| tidsvittnet | bestämd form |
| tidsvittnets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tidsvittnen | obestämd form |
| tidsvittnens | obestämd form genitiv |
| tidsvittnena | bestämd form |
| tidsvittnenas | bestämd form genitiv |


