publicerad: 2015
tingord
ting|ord
substantiv
~et; pl. ~ • t.ex. bord, stol
| Singular | |
|---|---|
| ett tingord | obestämd form |
| ett tingords | obestämd form genitiv |
| tingordet | bestämd form |
| tingordets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tingord | obestämd form |
| tingords | obestämd form genitiv |
| tingorden | bestämd form |
| tingordens | bestämd form genitiv |


