publicerad: 2015
tinningben
tinn·ing|ben
substantiv
~et; pl. ~ tinning ben 1
| Singular | |
|---|---|
| ett tinningben | obestämd form |
| ett tinningbens | obestämd form genitiv |
| tinningbenet | bestämd form |
| tinningbenets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tinningben | obestämd form |
| tinningbens | obestämd form genitiv |
| tinningbenen | bestämd form |
| tinningbenens | bestämd form genitiv |


