publicerad: 2015
tjäna
tjäna
verb
~de ~t 1 få som ersättning för arbete e.d.: tjäna pengar2 ⟨ngt åld.⟩ vara anställd hos ngn som hjälp3 ha fördel av, ha nytta med sig: du tjänar på att ta tåget; det tjänar ingenting till att protestera
| Finita former | |
|---|---|
| tjänar | presens aktiv |
| tjänas | presens passiv |
| tjänade | preteritum aktiv |
| tjänades | preteritum passiv |
| tjäna | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att tjäna | infinitiv aktiv |
| att tjänas | infinitiv passiv |
| har/hade tjänat | supinum aktiv |
| har/hade tjänats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| tjänande | |
| Perfekt particip | |
| en tjänad + substantiv | |
| ett tjänat + substantiv | |
| den/det/de tjänade + substantiv | |
tjäna av
• tjäna av el. avtjäna ett straffInfinita former att tjäna av infinitiv aktiv Presens particip avtjänande Perfekt particip en avtjänad + substantiv ett avtjänat + substantiv den/det/de avtjänade + substantiv
tjäna in
• tjäna in el. (sällan) intjäna ngtInfinita former att tjäna in infinitiv aktiv Presens particip intjänande Perfekt particip en intjänad + substantiv ett intjänat + substantiv den/det/de intjänade + substantiv


