publicerad: 2015
tjänarinna
tjän·ar·inna
[‑in`a]
substantiv
~n tjänarinnor • i äldre tid; till tjäna 2
| Singular | |
|---|---|
| en tjänarinna | obestämd form |
| en tjänarinnas | obestämd form genitiv |
| tjänarinnan | bestämd form |
| tjänarinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tjänarinnor | obestämd form |
| tjänarinnors | obestämd form genitiv |
| tjänarinnorna | bestämd form |
| tjänarinnornas | bestämd form genitiv |


