publicerad: 2015
tjänstekvinna
tjänste|kvinna
substantiv
~n ‑kvinnor • tjänarinna i äldre tid
| Singular | |
|---|---|
| en tjänstekvinna | obestämd form |
| en tjänstekvinnas | obestämd form genitiv |
| tjänstekvinnan | bestämd form |
| tjänstekvinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tjänstekvinnor | obestämd form |
| tjänstekvinnors | obestämd form genitiv |
| tjänstekvinnorna | bestämd form |
| tjänstekvinnornas | bestämd form genitiv |


