publicerad: 2015
trafikplan
1traf·ik|plan
substantiv
~et; pl. ~ • till 1plan 2 trafik
| Singular | |
|---|---|
| ett trafikplan | obestämd form |
| ett trafikplans | obestämd form genitiv |
| trafikplanet | bestämd form |
| trafikplanets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| trafikplan | obestämd form |
| trafikplans | obestämd form genitiv |
| trafikplanen | bestämd form |
| trafikplanens | bestämd form genitiv |
2traf·ik|plan
substantiv
~en ~er • till 2plan 1 trafik
| Singular | |
|---|---|
| en trafikplan | obestämd form |
| en trafikplans | obestämd form genitiv |
| trafikplanen | bestämd form |
| trafikplanens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| trafikplaner | obestämd form |
| trafikplaners | obestämd form genitiv |
| trafikplanerna | bestämd form |
| trafikplanernas | bestämd form genitiv |


