publicerad: 2015
trafikplanering
traf·ik|plan·er·ing
substantiv
~en ~ar trafik planering
| Singular | |
|---|---|
| en trafikplanering | obestämd form |
| en trafikplanerings | obestämd form genitiv |
| trafikplaneringen | bestämd form |
| trafikplaneringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| trafikplaneringar | obestämd form |
| trafikplaneringars | obestämd form genitiv |
| trafikplaneringarna | bestämd form |
| trafikplaneringarnas | bestämd form genitiv |


