publicerad: 2015
traktan
trakt·an
substantiv; best. ~ • ⟨åld.⟩ diktan och traktan strävan och åstundan; en traktan
| Singular | |
|---|---|
| en traktan | obestämd form |
| en traktans | obestämd form genitiv |
| traktan | bestämd form |
| traktans | bestämd form genitiv |


