publicerad: 2015
triumfmarsch
triumf|marsch
substantiv
~en ~er • till 1marsch 1,2 triumf
| Singular | |
|---|---|
| en triumfmarsch | obestämd form |
| en triumfmarschs | obestämd form genitiv |
| triumfmarschen | bestämd form |
| triumfmarschens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| triumfmarscher | obestämd form |
| triumfmarschers | obestämd form genitiv |
| triumfmarscherna | bestämd form |
| triumfmarschernas | bestämd form genitiv |


