publicerad: 2015
trumhinna
trum|hinna
substantiv
~n ‑hinnor • i örat
| Singular | |
|---|---|
| en trumhinna | obestämd form |
| en trumhinnas | obestämd form genitiv |
| trumhinnan | bestämd form |
| trumhinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| trumhinnor | obestämd form |
| trumhinnors | obestämd form genitiv |
| trumhinnorna | bestämd form |
| trumhinnornas | bestämd form genitiv |


