publicerad: 2015
trumvirvel
trum|virvel
substantiv
~n ‑virvlar • snabb följd av slag på trumma
| Singular | |
|---|---|
| en trumvirvel | obestämd form |
| en trumvirvels | obestämd form genitiv |
| trumvirveln | bestämd form |
| trumvirvelns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| trumvirvlar | obestämd form |
| trumvirvlars | obestämd form genitiv |
| trumvirvlarna | bestämd form |
| trumvirvlarnas | bestämd form genitiv |


