publicerad: 2015
tumsugare
tum|sug·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑sugarna • till tumme 2suga 1
| Singular | |
|---|---|
| en tumsugare | obestämd form |
| en tumsugares | obestämd form genitiv |
| tumsugaren | bestämd form |
| tumsugarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tumsugare | obestämd form |
| tumsugares | obestämd form genitiv |
| tumsugarna | bestämd form |
| tumsugarnas | bestämd form genitiv |


