publicerad: 2015
tungvrickare
tung|vrick·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑vrickarna • svåruttalad ramsa; till 1tunga 1
| Singular | |
|---|---|
| en tungvrickare | obestämd form |
| en tungvrickares | obestämd form genitiv |
| tungvrickaren | bestämd form |
| tungvrickarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tungvrickare | obestämd form |
| tungvrickares | obestämd form genitiv |
| tungvrickarna | bestämd form |
| tungvrickarnas | bestämd form genitiv |


