publicerad: 2015
tunika
tun·ika
[tu´n‑]
substantiv
~n tunikor • ett fornromerskt skjortliknande plagg; tunik
| Singular | |
|---|---|
| en tunika | obestämd form |
| en tunikas | obestämd form genitiv |
| tunikan | bestämd form |
| tunikans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tunikor | obestämd form |
| tunikors | obestämd form genitiv |
| tunikorna | bestämd form |
| tunikornas | bestämd form genitiv |


