publicerad: 2015
turåkning
tur|åk·ning
substantiv
~en • i mots. till utförsåkning; till 1tur 1
| Singular | |
|---|---|
| en turåkning | obestämd form |
| en turåknings | obestämd form genitiv |
| turåkningen | bestämd form |
| turåkningens | bestämd form genitiv |


