publicerad: 2015
tändhatt
tänd|hatt
substantiv
~en ~ar • liten laddning som fungerar som utlösare för sprängämnen
| Singular | |
|---|---|
| en tändhatt | obestämd form |
| en tändhatts | obestämd form genitiv |
| tändhatten | bestämd form |
| tändhattens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tändhattar | obestämd form |
| tändhattars | obestämd form genitiv |
| tändhattarna | bestämd form |
| tändhattarnas | bestämd form genitiv |


