publicerad: 2015
undran
undr·an
substantiv; best. ~; i pl. används undringar • till undra 1: en undran
| Singular | |
|---|---|
| en undran | obestämd form |
| en undrans | obestämd form genitiv |
| undran | bestämd form |
| undrans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| undringar | obestämd form |
| undringars | obestämd form genitiv |
| undringarna | bestämd form |
| undringarnas | bestämd form genitiv |


