publicerad: 2015
ungdomsbrottslighet
ung·doms|brotts·lig·het
substantiv
~en ungdom 2 brottslighet
| Singular | |
|---|---|
| en ungdomsbrottslighet | obestämd form |
| en ungdomsbrottslighets | obestämd form genitiv |
| ungdomsbrottsligheten | bestämd form |
| ungdomsbrottslighetens | bestämd form genitiv |


