publicerad: 2015
unitarist
un·it·ar·ist
[‑is´t]
substantiv
~en ~er unitarism
| Singular | |
|---|---|
| en unitarist | obestämd form |
| en unitarists | obestämd form genitiv |
| unitaristen | bestämd form |
| unitaristens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| unitarister | obestämd form |
| unitaristers | obestämd form genitiv |
| unitaristerna | bestämd form |
| unitaristernas | bestämd form genitiv |


