publicerad: 2015
universalbegåvning
uni·vers·al|be·gåv·ning
substantiv
~en ~ar universal- begåvning
| Singular | |
|---|---|
| en universalbegåvning | obestämd form |
| en universalbegåvnings | obestämd form genitiv |
| universalbegåvningen | bestämd form |
| universalbegåvningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| universalbegåvningar | obestämd form |
| universalbegåvningars | obestämd form genitiv |
| universalbegåvningarna | bestämd form |
| universalbegåvningarnas | bestämd form genitiv |


