publicerad: 2015
universalarvinge
uni·vers·al|arv·inge
substantiv
~n ‑arvingar • enda arvinge
| Singular | |
|---|---|
| en universalarvinge | obestämd form |
| en universalarvinges | obestämd form genitiv |
| universalarvingen | bestämd form |
| universalarvingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| universalarvingar | obestämd form |
| universalarvingars | obestämd form genitiv |
| universalarvingarna | bestämd form |
| universalarvingarnas | bestämd form genitiv |


