publicerad: 2015
uppborrning
upp|borr·ning
substantiv
~en ~ar 1borr
| Singular | |
|---|---|
| en uppborrning | obestämd form |
| en uppborrnings | obestämd form genitiv |
| uppborrningen | bestämd form |
| uppborrningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppborrningar | obestämd form |
| uppborrningars | obestämd form genitiv |
| uppborrningarna | bestämd form |
| uppborrningarnas | bestämd form genitiv |


