publicerad: 2015
uppbringning
upp|bring·ning
substantiv
~en • särsk. till uppbringa 2
| Singular | |
|---|---|
| en uppbringning | obestämd form |
| en uppbringnings | obestämd form genitiv |
| uppbringningen | bestämd form |
| uppbringningens | bestämd form genitiv |


