publicerad: 2015
uppbördsmyndighet
upp·börds|mynd·ig·het
substantiv
~en ~er uppbörd myndighet 1
| Singular | |
|---|---|
| en uppbördsmyndighet | obestämd form |
| en uppbördsmyndighets | obestämd form genitiv |
| uppbördsmyndigheten | bestämd form |
| uppbördsmyndighetens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppbördsmyndigheter | obestämd form |
| uppbördsmyndigheters | obestämd form genitiv |
| uppbördsmyndigheterna | bestämd form |
| uppbördsmyndigheternas | bestämd form genitiv |


