publicerad: 2015
uppbördsman
upp·börds|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen uppbörd 1man 1
| Singular | |
|---|---|
| en uppbördsman | obestämd form |
| en uppbördsmans | obestämd form genitiv |
| uppbördsmannen | bestämd form |
| uppbördsmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppbördsmän | obestämd form |
| uppbördsmäns | obestämd form genitiv |
| uppbördsmännen | bestämd form |
| uppbördsmännens | bestämd form genitiv |


