publicerad: 2015
uppfordring
upp|fordr·ing
substantiv
~en ~ar 1 till uppfordra 12 till uppfordra 2
| Singular | |
|---|---|
| en uppfordring | obestämd form |
| en uppfordrings | obestämd form genitiv |
| uppfordringen | bestämd form |
| uppfordringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppfordringar | obestämd form |
| uppfordringars | obestämd form genitiv |
| uppfordringarna | bestämd form |
| uppfordringarnas | bestämd form genitiv |


