publicerad: 2015
urinträngning
ur·in|träng·ning
substantiv
~en ~ar urin trängning 1
| Singular | |
|---|---|
| en urinträngning | obestämd form |
| en urinträngnings | obestämd form genitiv |
| urinträngningen | bestämd form |
| urinträngningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| urinträngningar | obestämd form |
| urinträngningars | obestämd form genitiv |
| urinträngningarna | bestämd form |
| urinträngningarnas | bestämd form genitiv |


