publicerad: 2015
urinstinkt
ur|in·stinkt
substantiv
~en ~er • till ur- 1 instinkt
| Singular | |
|---|---|
| en urinstinkt | obestämd form |
| en urinstinkts | obestämd form genitiv |
| urinstinkten | bestämd form |
| urinstinktens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| urinstinkter | obestämd form |
| urinstinkters | obestämd form genitiv |
| urinstinkterna | bestämd form |
| urinstinkternas | bestämd form genitiv |


