publicerad: 2015
urkoppling
ur|koppl·ing
substantiv
~en ~ar • till koppla ur
| Singular | |
|---|---|
| en urkoppling | obestämd form |
| en urkopplings | obestämd form genitiv |
| urkopplingen | bestämd form |
| urkopplingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| urkopplingar | obestämd form |
| urkopplingars | obestämd form genitiv |
| urkopplingarna | bestämd form |
| urkopplingarnas | bestämd form genitiv |


