publicerad: 2015
urtappning
ur|tapp·ning
substantiv
~en ~ar 1ur tappning 1
| Singular | |
|---|---|
| en urtappning | obestämd form |
| en urtappnings | obestämd form genitiv |
| urtappningen | bestämd form |
| urtappningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| urtappningar | obestämd form |
| urtappningars | obestämd form genitiv |
| urtappningarna | bestämd form |
| urtappningarnas | bestämd form genitiv |


