publicerad: 2015
urtagning
ur|tag·ning
substantiv
~en ~ar 1ur ta
| Singular | |
|---|---|
| en urtagning | obestämd form |
| en urtagnings | obestämd form genitiv |
| urtagningen | bestämd form |
| urtagningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| urtagningar | obestämd form |
| urtagningars | obestämd form genitiv |
| urtagningarna | bestämd form |
| urtagningarnas | bestämd form genitiv |


