publicerad: 2015
urtidsdjur
ur·tids|djur
substantiv
~et; pl. ~ urtid djur
| Singular | |
|---|---|
| ett urtidsdjur | obestämd form |
| ett urtidsdjurs | obestämd form genitiv |
| urtidsdjuret | bestämd form |
| urtidsdjurets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| urtidsdjur | obestämd form |
| urtidsdjurs | obestämd form genitiv |
| urtidsdjuren | bestämd form |
| urtidsdjurens | bestämd form genitiv |


