publicerad: 2015
utbrodering
ut|brod·er·ing
substantiv
~en ~ar utbrodera
| Singular | |
|---|---|
| en utbrodering | obestämd form |
| en utbroderings | obestämd form genitiv |
| utbroderingen | bestämd form |
| utbroderingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utbroderingar | obestämd form |
| utbroderingars | obestämd form genitiv |
| utbroderingarna | bestämd form |
| utbroderingarnas | bestämd form genitiv |


