publicerad: 2015
utfällning
ut|fäll·ning
substantiv
~en ~ar 1 till fälla ut 12 till fälla ut 2
| Singular | |
|---|---|
| en utfällning | obestämd form |
| en utfällnings | obestämd form genitiv |
| utfällningen | bestämd form |
| utfällningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utfällningar | obestämd form |
| utfällningars | obestämd form genitiv |
| utfällningarna | bestämd form |
| utfällningarnas | bestämd form genitiv |


