publicerad: 2015
utfärda
ut|färda
verb
~de ~t • utfärda ett pass; utfärda instruktioner
| Finita former | |
|---|---|
| utfärdar | presens aktiv |
| utfärdas | presens passiv |
| utfärdade | preteritum aktiv |
| utfärdades | preteritum passiv |
| utfärda | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att utfärda | infinitiv aktiv |
| att utfärdas | infinitiv passiv |
| har/hade utfärdat | supinum aktiv |
| har/hade utfärdats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| utfärdande | |
| Perfekt particip | |
| en utfärdad + substantiv | |
| ett utfärdat + substantiv | |
| den/det/de utfärdade + substantiv | |


